غزل شمارهٔ 24
1. تحفه ی مرهم نگیرد سینه ی افکار ما
2. سایه ی گل برنتابد گوشه ی دستار ما
3. باعثی دارد رواج، سبحه کو، تزویر کو
4. تا ببندد صد گره بر رشته ی زنار ما
5. ما لب آلوده بهر توبه بگشاییم، لیک
6. بانگ عصیان می زند ناقوس استغفار ما
7. آتش افروز تب هجریم و هرگز کس ندید
8. جوش تبخال شفاعت بر لب زنهار ما
9. مرحبا ای چاره، آسان می گشایی کار خلق
10. ناخنی بس تیز داری رخنه ای در کار ما
11. ساکن می ی ما باش عرفی زانکه نیست
12. چشمه ی نور و صفا در سایه ی دیوار ما
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده