غزل شمارهٔ 333
1. چنانکه در چمن روضه خس نمی گنجد
2. به باغ عشق گیاه هوس نمی گنجد
3. ز زخم ناوک درد تو لذتی گیرم
4. که آن به حوصلهٔ ذوق کس نمی گنجد
5. از آن دلم ترکان جنگجو طلبد
6. که در حوالی آتش مگس نمی گنجد
7. در آ به سینه و صد کوه غم نه بر دل
8. چنین که دردل تنگم نفس نمی گنجد
9. بگو به باغ بهشت آ و دلگشایی بین
10. که بلبل دل من در قفس نمی گنجد
11. صباح و شام در آن کوچه مِی کشد عرفی
12. که ترس شحنه و بیم عسس نمی گنجد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده