غزل شمارهٔ 393
1. میل دارم کز می غم در بهشت آیم به هوش
2. یعنی اندر بزم آن حورا سرشت آیم به هوش
3. میل آن دارم که باز از بادهٔ شوق صنم
4. در حرم بی هوش آیم، در بهشت آیم به هوش
5. میل آن دارم که بی باکانه با شوخی بزم
6. مست و خوش بیرون روم، در طرف کشت آیم به هوش
7. میل آن دارم که مست افتم به گلزار ارم
8. وز ترنم های مرغان بهشت آیم به هوش
9. مستی از اندازه بیرون گر رود، عرفی فتد
10. بر دماغ خشت خم، کز بوی خشت آیم به هوش
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده