لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 464

1. گاهی مصیبت خود، گاهی ملال مردم

2. در عشوه ٔ دهر این است حال مردم

3. تا خون دل توان خورد، ای تشنهٔ کرامت

4. نزدیک لب میاور آب زلال مردم

5. همت ز خویشتن جو، چون بایزید و شبلی

6. نتوان گرفت پرواز، هرگز به بال مردم

7. در جلوه گاه معشوق، عمرم گذشت، لیکن

8. گه در نظارهٔ خویش، گه در خیال مردم

9. بانگ ان الحق ما، بی های و هو بلند است

10. نتوان هلاک خود را، کرد از وبال مردم

11. هنگام عذرخواهی، تاوان زهر نوش است

12. گر جام جم نداری، مشکن سفال مردم

13. واله شده است عرفی، بر نقش خامهٔ خویش

14. تا چند فتنه گردد بر خط و خال مردم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
* دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم
شعر کامل
حافظ
* یک سینه بی داغ محال است گذارد
* این چهره چون لاله ستانی که تو داری
شعر کامل
صائب تبریزی
* بی حاصلی نگر که شماریم مغتنم
* از زندگانی آنچه به خواب گران گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی