لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 91 : شاهی که فلک هم گهر او نشود
رباعی شمارهٔ 92 : عرفی دل و طبع تو ستمگار مباد
رباعی شمارهٔ 93 : آن کس که ز راه نفسم بسته کند
رباعی شمارهٔ 94 : شاها نفسم باغ ثنا خواهد شد
رباعی شمارهٔ 95 : ای ملک غمت هر چه فرازست و فرود
رباعی شمارهٔ 96 : جمعی ز کتاب سخنت می جویند
رباعی شمارهٔ 97 : عشق آمد و از مژدهٔ غم شادم کرد
رباعی شمارهٔ 98 : عرفی دل ما کیش دگرگون نکند
رباعی شمارهٔ 99 : عرفی چه خروشی که فلان گمره شد
رباعی شمارهٔ 100 : مردیم که آه ما دل شب نگزد
رباعی شمارهٔ 101 : آنم که تنم همیشه از جان به بود
رباعی شمارهٔ 102 : دیدم جایی که فتح باب آنجا بود
رباعی شمارهٔ 103 : آن کس که لوای عشق بر دوش آید
رباعی شمارهٔ 104 : ای عیش به آلایشت آمیخته اند
رباعی شمارهٔ 105 : بر ساغر من که عشق از او نشأه برد
رباعی شمارهٔ 106 : رفتم به حرم که درد ایمان دانند
رباعی شمارهٔ 107 : گر سنگ ملامت به دلم نستیزد
رباعی شمارهٔ 108 : تا رنگ من از شراب رهبان کردند
رباعی شمارهٔ 109 : رخسار تو باغ را سراسیمه کند
رباعی شمارهٔ 110 : زین گونه که دل به عقل زشتم طلبد
رباعی شمارهٔ 111 : گیرم که تو را شوخی آتش باشد
رباعی شمارهٔ 112 : چون عشق به کام مشتری کار کند
رباعی شمارهٔ 113 : عرفی همه بود رنگ، بی گفت و شنید
رباعی شمارهٔ 114 : تا کی برت اظهار عدم نتوان کرد
رباعی شمارهٔ 115 : ای آن که ز درد رسته ای، شرمت باد
رباعی شمارهٔ 116 : در علم و عمل چو ذوفنون آید مرد
رباعی شمارهٔ 117 : ای آهوی فتنه سنبلت را به کمند
رباعی شمارهٔ 118 : ای خواجه چو از تو مرگ جان خواهد برد
رباعی شمارهٔ 119 : گر دل بردم عشوه نمایی چه شود
رباعی شمارهٔ 120 : خوش آن که شراب همتم مست کند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد
* بهار عارضش خطی به خون ارغوان دارد
شعر کامل
حافظ
* رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
* گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
شعر کامل
حافظ
* گر چه روزی تیره تر از شام غم باشد مرا
* در دل روشن صفای صبحدم باشد مرا
شعر کامل
رهی معیری