پروین اعتصامی_دیوانمثنوی,تمثیل و مقطع (فهرست)

شمارهٔ 12-احسان بی ثمر

1. بارید ابر بر گل پژمرده‌ای و گفت

2. کاز قطره بهر گوش تو آویزه ساختم

3. از بهر شستن رخ پاکیزه‌ات ز گرد

4. بگرفتم آب پاک ز دریا و تاختم

5. خندید گل که دیر شد این بخشش و عطا

6. رخساره‌ای نماند، ز گرما گداختم

7. ناسازگاری از فلک آمد، وگرنه من

8. با خاک خوی کردم و با خار ساختم

9. ننواخت هیچگاه مرا، گرچه بیدریغ

10. هر زیر و بم که گفت قضا، من نواختم

11. تا خیمهٔ وجود من افراشت بخت گفت

12. کاز بهر واژگون شدنش برفراختم

13. دیگر ز نرد هستیم امید برد نیست

14. کاز طاق و جفت، آنچه مرا بود باختم

15. منظور و مقصدی نشناسد بجز جفا

16. من با یکی نظاره، جهان را شناختم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک
* نوای من به سحر آه عذرخواه من است
شعر کامل
حافظ
* ای فتنهٔ هر دوری از قامت فتانت
* آشوب قیامت را دیدیم به دورانت
شعر کامل
فروغی بسطامی
* ز سروقد دلجویت مکن محروم چشمم را
* بدین سرچشمه‌اش بنشان که خوش آبی روان دارد
شعر کامل
حافظ