پروین اعتصامی_دیوانمثنوی,تمثیل و مقطع (فهرست)

شمارهٔ 30-بهای نیکی

1. بزرگی داد یک درهم گدا را

2. که هنگام دعا یاد آر ما را

3. یکی خندید و گفت این درهم خرد

4. نمی‌ارزید این بیع و شرا را

5. روان پاک را آلوده مپسند

6. حجاب دل مکن روی و ریا را

7. مکن هرگز بطاعت خودنمائی

8. بران زین ، نفس خودنما را

9. بزن دزدان راه عقل را راه

10. مطیع خویش کن حرص و هوی را

11. چه دادی جز یکی درهم که خواهی

12. بهشت و نعمت ارض و سما را

13. مشو گر ره شناسی، پیرو آز

14. که گمراهیست راه، این پیشوا را

15. نشاید خواست از درویش پاداش

16. نباید کشت، احسان و عطا را

17. صفای باغ هستی، نیک کاریست

18. چه رونق، باغ بیرنگ و صفا را

19. به نومیدی، در شفقت گشودن

20. بس است امید رحمت، پارسا را

21. تو نیکی کن بمسکین و تهیدست

22. که نیکی، خود سبب گردد دعا را

23. از آن بزمت چنین کردند روشن

24. که بخشی نور، بزم بی ضیا را

25. از آن بازوت را دادند نیرو

26. که گیری دست هر بیدست و پا را

27. از آن معنی پزشکت کرد گردون

28. که بشناسی ز هم درد و دوا را

29. مشو خودبین، که نیکی با فقیران

30. نخستین فرض بودست اغنیا را

31. ز محتاجان خبر گیر، ایکه داری

32. چراغ دولت و گنج غنا را

33. بوقت بخشش و انفاق، پروین

34. نباید داشت در دل جز خدا را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دل تو چون گل رعنا دو رنگ افتاده است
* وگرنه حسن خزان و بهار یکدست است
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل صنوبریم همچو بید لرزان است
* ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست
شعر کامل
حافظ
* نفس سوخته لاله خطی آورده است
* از دل خاک، که آرام در آنجا هم نیست
شعر کامل
صائب تبریزی