1. اشک طرف دیده را گردید و رفت

2. اوفتاد آهسته و غلتید و رفت

3. بر سپهر تیرهٔ هستی دمی

4. چون ستاره روشنی بخشید و رفت

5. گر چه دریای وجودش جای بود

6. عاقبت یکقطره خون نوشید و رفت

7. گشت اندر چشمهٔ خون ناپدید

8. قیمت هر قطره را سنجید و رفت

9. من چو از جور فلک بگریستم

10. بر من و بر گریه‌ام خندید و رفت

11. رنجشی ما را نبود اندر میان

12. کس نمیداند چرا رنجید و رفت

13. تا دل از اندوه، گرد آلود گشت

14. دامن پاکیزه را بر چید و رفت

15. موج و سیل و فتنه و آشوب خاست

16. بحر، طوفانی شد و ترسید و رفت

17. همچو شبنم، در گلستان وجود

18. بر گل رخساره‌ای تابید و رفت

19. مدتی در ٔ دل کرد جای

20. مخزن اسرار جان را دید و رفت

21. رمزهای زندگانی را نوشت

22. دفتر و طومار خود پیچید و رفت

23. شد چو از پیچ و خم ره، با خبر

24. مقصد تحقیق را پرسید و رفت

25. جلوه و رونق گرفت از قلب و چشم

26. میوه‌ای از هر درختی چید و رفت

27. عقل دوراندیش، با دل هر چه گفت

28. گوش داد و جمله را بشنید و رفت

29. تلخی و شیرینی هستی چشید

30. از حوادث با خبر گردید و رفت

31. قاصد معشوق بود از کوی عشق

32. چهرهٔ عشاق را بوسید و رفت

33. اوفتاد اندر ترازوی قضا

34. کاش میگفتند چند ارزید و رفت