1. ای از رخت فگنده سپر ماه و آفتاب

2. طعنه زده جمال تو بر ماه و آفتاب

3. زان جا که راستیست ندارند در جهان

4. پیش رخ تو هیچ خطر ماه و آفتاب

5. بندند، گردهی تو اجازت ، چو بندگان

6. در خدمت رخ تو کمر ماه و آفتاب

7. از زلف تو ربوده نشان مشک و غالیه

8. وز روی تو گرفته اثر ماه و آفتاب

9. از ماه و آفتاب بهی تو ، که نیستند

10. با دو عقیق همچو شکر ماه و آفتاب

11. در صف نیکوان بمقام مفاخرت

12. خواهند از رخ تو نظر ماه وآفتاب

13. باشند با جمال تو حاضر بوقت لهو

14. در بزم شهریار بشر ماه و آفتاب

15. محمود ، صفدری ، که ز لطف و ز عنف او

16. گیرند بار نفع و ضرر ماه و آفتاب

17. خاقان کمال دولت و دین ، آن که بر فلک

18. از سهم او کنند حذر ماه و آفتاب

19. بر خصم او کشیده سنان چرخ و روزگار

20. در پیش او گرفته سپر ماه و آفتاب

21. بفزود ملک و دولت او عز و جاه شرع

22. چنان که لون و طعم و ثمر و ماه وآفتاب

23. از شخص او نبوده جدا جاه و مفخرت

24. وز حکم او نکرده گذر ماه و آفتاب

25. بنموده بر ولی و عدو ذاتش آن اثر

26. کندر قصب نمود و گهر ماه و آفتاب

27. آفاق را فروغ ز جاه و جلال اوست

28. جاه و جلال اوست مگر ماه و آفتاب

29. شاها ، نهند ، گر تو اشارت کنی ، بفخر

30. بر خاک بارگاه تو سر ماه و آفتاب

31. بر آتش عزیمت تو ، وقت التهاب

32. باشند کمترینه شرر ماه و آفتاب

33. تو ماه و فتابی و زان در جبال شد

34. محض سخا و عین هنر ماه و آفتاب

35. با شور صولت تو هبا سیل و صاعقه

36. با نور طلعت تو هدر ماه و آفتاب

37. در راه تو با قطار شرق و غرب

38. دارند شغل و پیشه سفر ماه و آفتاب

39. با عزم و با بقای تو در سرعت و ضیا

40. ننهاده گام و نازده پر ماه و آفتاب

41. بر قمع دشمنان تو هر لحظه می کشند

42. منزل بجایگاه دگر ماه و آفتاب

43. از گنج سعد هر شب و هر روز پیش تو

44. آرند تحفه فتح و ظفر ماه و آفتاب

45. تا مانده اند سخرهٔ فرمان ایزدی

46. در قبضه قضا و قدر ماه و آفتاب

47. بادا نگون لوای بقای عدوی تو

48. چنان که در میان شمر ماه و آفتاب

49. آثار اصطناع تو برخورد و بزرگ

50. و اعلام انتفاع تو بر ماه و آفتاب

51. از روی ورای تو به شب و روز در سپهر

52. دیده ضیا و یافته فر ماه و آفتاب

53. از تارم سپهر بچشم مناصحت

54. در دولت تو کرده نظر ماه و آفتاب