رودکی_دیوانمثنوی(ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه) (فهرست)

شمارهٔ 13

1. تا جهان بود از سر مردم فراز

2. کس نبود از راز دانش بی‌نیاز

3. مردمان بخرد اندر هر زمان

4. راز دانش را به هر گونه زبان

5. گرد کردند و گرامی داشتند

6. تا به سنگ اندر همی بنگاشتند

7. دانش اندر دل چراغ روشنست

8. وز همه بد بر تن تو جوشنست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گر کوهکن ز پای درآمد چه جای طعن
* والله که کوه پست شود زیر بارِ عشق
شعر کامل
جامی
* هر گه که نظر بر گل رویت فکنم
* خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم
شعر کامل
سعدی
* کنون کوه و بیابانرا نبات از عودتر باشد
* کنون شاخ درختانرا لباس از پرنیان باشد
شعر کامل
فرخی سیستانی