لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_بوستانباب چهارم در تواضع (فهرست)

شمارهٔ 15-حکایت در محرومی خویشتن بینان

1. یکی در نجوم اندکی دست داشت

2. ولی از تکبر سری مست داشت

3. بر گوشیار آمد از راه دور

4. دلی پر ارادت، سری پر غرور

5. خردمند از او دیده بردوختی

6. یکی حرف در وی نیاموختی

7. چو بی بهره عزم سفر کرد باز

8. بدو گفت دانای گردن فراز

9. تو خود را گمان برده‌ای پر خرد

10. انائی که پر شد دگر چون برد؟

11. ز دعوی پری زان تهی می‌روی

12. تهی آی تا پر معنای شوی

13. ز هستی در آفاق سعدی صفت

14. تهی گرد و باز آی پر معرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بی حجاب تن خاکی نرسد جان به کمال
* پسته بی پوست محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* سخن را روی گرم از قید خاموشی برون آرد
* سپند از آتش سوزان بلند آواز می گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* شکل امرود تو گویی که ز شیرینی و لطف
* کوزه‌ای چند نباتست معلق بر بار
شعر کامل
سعدی