سعدی_بوستانباب چهارم در تواضع (فهرست)

شمارهٔ 2-حکایت در این معنی

1. یکی قطره باران ز ابری چکید

2. خجل شد چو پهنای دریا بدید

3. که جایی که دریاست من کیستم؟

4. گر او هست حقا که من نیستم

5. چو خود را به چشم حقارت بدید

6. صدف در کنارش به جان پرورید

7. سپهرش به جایی رسانید کار

8. که شد نامور لؤلؤ شاهوار

9. بلندی از آن یافت کو پست شد

10. در نیستی کوفت تا هست شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عشق چو دل را به سوی خویش خواند
* دل ز همه خلق رمیدن گرفت
شعر کامل
مولوی
* قسمت منصور از دار فنا خمیازه بود
* من کشیدم گوش تا گوش این کمان سخت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* رازی که سر به مهر ادب بود عمرها
* آخر ز کاسه سر منصور شد بلند
شعر کامل
صائب تبریزی