لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_بوستانباب چهارم در تواضع (فهرست)

شمارهٔ 2-حکایت در این معنی

1. یکی قطره باران ز ابری چکید

2. خجل شد چو پهنای دریا بدید

3. که جایی که دریاست من کیستم؟

4. گر او هست حقا که من نیستم

5. چو خود را به چشم حقارت بدید

6. صدف در کنارش به جان پرورید

7. سپهرش به جایی رسانید کار

8. که شد نامور لؤلؤ شاهوار

9. بلندی از آن یافت کو پست شد

10. در نیستی کوفت تا هست شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز رشک زلف سیاه توخورد چندان خون
* که نافه هم به جوانی سفید شد مویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای گل که موج خنده ات از سر گذشته است
* آماده باش گریه تلخ گلاب را
شعر کامل
صائب تبریزی
* عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد
* هر که را در طلبت همت او قاصر نیست
شعر کامل
حافظ