غزل شمارهٔ 159
1. نه آن شبست که کس در میان ما گنجد
2. به خاک پایت اگر ذره در هوا گنجد
3. کلاه ناز و تکبر بنه کمر بگشای
4. که چون تو سرو ندیدم که در قبا گنجد
5. ز من حکایت هجران مپرس در شب وصل
6. عتاب کیست که در خلوت رضا گنجد
7. مرا شکر منه و گل مریز در مجلس
8. میان خسرو و شیرین شکر کجا گنجد
9. چو شور عشق درآمد قرار عقل نماند
10. درون مملکتی چون دو پادشا گنجد
11. نماند در سر سعدی ز بانگ رود و سرود
12. مجال آن که دگر پند پارسا گنجد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده