سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 267

1. سروبالایی به صحرا می‌رود

2. رفتنش بین تا چه زیبا می‌رود

3. تا کدامین باغ از او خرمترست

4. کو به رامش کردن آن جا می‌رود

5. می‌رود در راه و در اجزای خاک

6. مرده می‌گوید مسیحا می‌رود

7. این چنین بیخود نرفتی سنگ دل

8. گر بدانستی چه بر ما می‌رود

9. اهل دل را گو نگه دارید چشم

10. کان پری پیکر به یغما می‌رود

11. هر که را در شهر دید از مرد و زن

12. دل ربود اکنون به صحرا می‌رود

13. آفتاب و سرو غیرت می‌برند

14. کآفتابی سروبالا می‌رود

15. باغ را چندان بساط افکنده‌اند

16. کآدمی بر فرش دیبا می‌رود

17. عقل را با عشق زور پنجه نیست

18. کار مسکین از مدارا می‌رود

19. سعدیا دل در سرش کردی و رفت

20. بلکه جانش نیز در پا می‌رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عالم شهر گو مرا وعظ مگو که نشنوم
* پیر محله گو مرا توبه مده که بشکنم
شعر کامل
سعدی
* آن که بر نسترن از غالیه خالی دارد
* الحق آراسته خلقی و جمالی دارد
شعر کامل
سعدی
* دور کن بوی ریا از خود که تا آزاده‌وار
* مسجد و میخانه را محرم شوی چون بوریا
شعر کامل
سنایی