سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 277

1. بخت بازآید از آن در که یکی چون تو درآید

2. روی میمون تو دیدن در دولت بگشاید

3. صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را

4. تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

5. این لطافت که تو داری همه دل‌ها بفریبد

6. وین بشاشت که تو داری همه غم‌ها بزداید

7. رشکم از پیرهن آید که در آغوش تو خسبد

8. زهرم از غالیه آید که بر اندام تو ساید

9. نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی

10. پیش نطق شکرینت چو نی انگشت بخاید

11. گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی

12. چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید

13. دل به سختی بنهادم پس از آن دل به تو دادم

14. هر که از دوست تحمل نکند عهد نپاید

15. با همه خلق نمودم خم ابرو که تو داری

16. ماه نو هر که ببیند به همه کس بنماید

17. گر حلالست که خون همه عالم تو بریزی

18. آن که روی از همه عالم به تو آورد نشاید

19. چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند

20. پای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید

21. سعدیا دیدن زیبا نه حرامست ولیکن

22. نظری گر بربایی دلت از کف برباید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
* که دل نازک او مایل افسانه کیست
شعر کامل
حافظ
* دو منزل یکی کرد و آمد دوان
* همی تاخت برسان تیر از کمان
شعر کامل
فردوسی
* پا منه از راه بیرون همچو طفل نی سوار
* گر به ظاهر در کف خواهش عنانت داده اند
شعر کامل
صائب تبریزی