سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 321

1. آن که هلاک من همی‌خواهد و من سلامتش

2. هر چه کند ز شاهدی کس نکند ملامتش

3. میوه نمی‌دهد به کس باغ تفرجست و بس

4. جز به نظر نمی‌رسد سیب درخت قامتش

5. داروی دل نمی‌کنم کان که مریض عشق شد

6. هیچ دوا نیاورد باز به استقامتش

7. هر که فدا نمی‌کند دنیی و دین و مال و سر

8. گو غم نیکوان مخور تا نخوری ندامتش

9. جنگ نمی‌کنم اگر دست به تیغ می‌برد

10. بلکه به خون مطالبت هم نکنم قیامتش

11. کاش که در قیامتش بار دگر بدیدمی

12. کان چه گناه او بود من بکشم غرامتش

13. هر که هوا گرفت و رفت از پی آرزوی دل

14. گوش مدار سعدیا بر خبر سلامتش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باز در این جوی روان گشت آب
* بر لب جو سبزه دمیدن گرفت
شعر کامل
مولوی
* گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی
* روا بود که ملامت کنی زلیخا را
شعر کامل
سعدی
* پیش ناهن چه حاصل ذکر پردازی کمال
* دانه گوهر چه ریزی مرغ ارزن خواره را
شعر کامل
کمال خجندی