سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 367

1. من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم

2. تو به یک جرعه دیگر ببری از دستم

3. هر چه کوته نظرانند بر ایشان پیمای

4. که حریفان ز مل و من ز تأمل مستم

5. به حق مهر و وفایی که میان من و توست

6. که نه مهر از تو بریدم نه به کس پیوستم

7. پیش از آب و گل من در دل من مهر تو بود

8. با خود آوردم از آن جا نه به خود بربستم

9. من غلام توام از روی حقیقت لیکن

10. با وجودت نتوان گفت که من خود هستم

11. دایما عادت من گوشه نشستن بودی

12. تا تو برخاسته‌ای از طلبت ننشستم

13. تو ملولی و مرا طاقت تنهایی نیست

14. تو جفا کردی و من عهد وفا نشکستم

15. سعدیا با تو نگفتم که مرو در پی دل

16. نروم باز گر این بار که رفتم جستم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آیینه سکندر جام می است بنگر
* تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا
شعر کامل
حافظ
* مستان خدا گر چه هزارند یکی اند
* مستان هوا جمله دوگانه‌ست و سه گانه‌ست
شعر کامل
مولوی
* ز ترک تنگ چشمی مردمی صائب طمع دارم
* که تلخ افتاده چون بادام کوهی دیده تنگش
شعر کامل
صائب تبریزی