سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 607

1. من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی

2. یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی

3. دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست

4. تا ندانند حریفان که تو منظور منی

5. دیگران چون بروند از نظر از دل بروند

6. تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

7. تو همایی و من خسته بیچاره گدای

8. پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی

9. بنده وارت به سلام آیم و خدمت بکنم

10. ور جوابم ندهی می‌رسدت کبر و منی

11. مرد راضیست که در پای تو افتد چون گوی

12. تا بدان ساعد سیمینش به چوگان بزنی

13. مست بی خویشتن از خمر ظلومست و جهول

14. مستی از عشق نکو باشد و بی خویشتنی

15. تو بدین نعت و صفت گر بخرامی در باغ

16. باغبان بیند و گوید که تو سرو چمنی

17. من بر از شاخ امیدت نتوانم خوردن

18. غالب الظن و یقینم که تو بیخم بکنی

19. خوان درویش به شیرینی و چربی بخورند

20. سعدیا چرب زبانی کن و شیرین سخنی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بغل از نامۀ احباب پُر کرد و نمی خواند
* که می ترسد شود مکتوب من هم در میان پیدا
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* پرتو نیکان نگیرد هر که بنیادش بدست
* تربیت نااهل را چون گردکان بر گنبدست
شعر کامل
سعدی
* تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم
* بعد از تو روا باشد نقض همه پیمان‌ها
شعر کامل
سعدی