سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 87

1. گر کسی سرو شنیدست که رفتست این است

2. یا صنوبر که بناگوش و برش سیمین است

3. نه بلند است به صورت که تو معلوم کنی

4. که بلند از نظر مردم کوته‌بین است

5. خواب در عهد تو در چشم من آید هیهات

6. عاشقی کار سری نیست که بر بالین است

7. همه آرام گرفتند و شب از نیمه گذشت

8. وان چه در خواب نشد چشم من و پروین است

9. خود گرفتم که نظر بر رخ خوبان کفرست

10. من از این بازنگردم که مرا این دین است

11. وقت آنست که مردم ره صحرا گیرند

12. خاصه اکنون که بهار آمد و فروردین است

13. چمن امروز بهشتست و تو در می‌بایی

14. تا خلایق همه گویند که حورالعین است

15. هر چه گفتیم در اوصاف کمالیت او

16. همچنان هیچ نگفتیم که صد چندین است

17. آن چه سرپنجه سیمین تو با سعدی کرد

18. با کبوتر نکند پنجه که با شاهین است

19. من دگر شعر نخواهم که نویسم که مگس

20. زحمتم می‌دهد از بس که سخن شیرین است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می شود در لقمه اول ز جان خویش سیر
* بر سر خوان لئیمان هر که مهمان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* عهد کردیم که بی دوست به صحرا نرویم
* بی تماشاگه رویش به تماشا نرویم
شعر کامل
سعدی
* مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان
* استاده است سرو و کمر بسته است نی
شعر کامل
حافظ