لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_دیوانقطعه ها
قطعه شمارهٔ 1 : متی حللت به شیراز یا نسیم الصبح
قطعه شمارهٔ 2 : گر مرا بی‌تو در بهشت برند
قطعه شمارهٔ 3 : گفتم چه کرده‌ام که نگاهم نمی‌کنی؟
قطعه شمارهٔ 4 - پیداست که آخرالزمان است! : آشفتن چشمهای مستت
قطعه شمارهٔ 5 : خوب را گو پلاس در بر کن
قطعه شمارهٔ 6 : در قطرهٔ باران بهاری چه توان گفت؟
قطعه شمارهٔ 7 - سعدی از معشوق به ممدوح نمی‌پردازد : سخن عشق حرامست بر آن بیهده گوی
قطعه شمارهٔ 8 : من بگویم ندیده‌ام دهنی
قطعه شمارهٔ 9 : کوه عنبر نشسته بر زنخش
قطعه شمارهٔ 10 : تو آن نه‌ای که به جور از تو روی برپیچند
قطعه شمارهٔ 11 : بس ای غلام بدیع‌الجمال شیرین‌کار
قطعه شمارهٔ 12 : آن پریروی که از مرد و زن و پیر و جوان
قطعه شمارهٔ 13 : مرا به صورت شاهد نظر حلال بود
قطعه شمارهٔ 14 : شبی خواهم که پنهانت بگویم
قطعه شمارهٔ 15 - تو از سنگ سخت‌تری : هزار بوسه دهد بت‌پرست بر سنگی
قطعه شمارهٔ 16 - از او بپرس : کسی ملامتم از عشق روی او می‌کرد
قطعه شمارهٔ 17 - کاه و کهربا : چند گویی که مهر ازو بردار
قطعه شمارهٔ 18 - سیه گلیم : بر آن گلیم سیاهم حسد همی آید
قطعه شمارهٔ 19 : گفتم به ره ببینم و دامن بگیرمش
قطعه شمارهٔ 20 : وه که چه آزار بود من از مهر تو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از حشمت اهل جهل به کیوان رسیده‌اند
* جز آه اهل فضل به کیوان نمی‌رسد
شعر کامل
حافظ
* گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
* زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
شعر کامل
حافظ
* دو منزل یکی کرد و آمد دوان
* همی تاخت برسان تیر از کمان
شعر کامل
فردوسی