حکایت (1)
یکی را از دوستان گفتم: امتناع سخن گفتنم بعلت آن اختیار آمده است که غالب اوقات در سخن نیک و بد اتفاق افتد و دیده دشمنان جز بر بدی نمی آید. گفت: دشمن آن به که نیکی نبیند
1. و اخوا لعدواة لایمر بصالح
2. الا و یلمزه بکذاب اشر
3. هنر بچشم عداوت بزرگتر عیبست
4. گلست سعدی و در چشم دشمنان خارست
5. نور گیتی فروز چشمه هور
6. زشت باشد بچشم موشک کور
بعدی
هیچ نظری ثبت نشده