گفتار (٤٦)
و گروهی بخلاف این مصلحت دیده اند و گفته اند که در کشتن بندیان تأمل اولی ترست، بحکم آنکه اختیار باقیست، توان کشت و توان بخشید.
و اگر بی تأمل کشته شود محتملست که مصلحتی فوت شود که تدارک آن ممتنع باشد
1. نیک سهلست زنده بیجان کرد
2. کشته را باز زنده نتوان کرد
3. شرط عقلست صبر تیر انداز
4. که چو رفت از کمان نیاید باز
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده