قصیدهٔ شمارهٔ 9 - در ستایش اتابک محمد
1. بناز ای خداوند اقبال سرمد
2. به بخت همایون و تخت ممهد
3. مغیث زمان ناصر اهل ایمان
4. گزین احد یاور دین احمد
5. خداوند فرمان ملک سلیمان
6. شهنشاه عادل اتابک محمد
7. ز سعد ابوبکر تا سعد زنگی
8. پدر بر پدر نامور جد بر جد
9. سر بندگی بر زمینش نهاده
10. خداوندگاران دریا و سرحد
11. همه نامداران و گردن فرازان
12. به زنجیر سبق الایادی مقید
13. خردمند شاها رعیت پناها
14. که مخصوص بادی به تأیید سرمد
15. یکی پند پیرانه بشنو ز سعدی
16. که بختت جوان باد و جاهت مجدد
17. نبودست تا بوده دوران گیتی
18. به ابقای ابنای گیتی معود
19. مبد نمیماند این ملک دنیا
20. نشاید بر او تکیه بر هیچ مسند
21. چنان صرف کن دولت و زندگانی
22. که نامت به نیکی بماند مخلد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده