لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1079

1. نوبهار آیینه طبع سخنساز من است

2. برگ گل چون عندلیبان پرده ساز من است

3. ناله مستانه من بیخودی می آورد

4. هر که از خود می دود بیرون به آواز من است

5. چون صدف، آبی که دارد گوهر من در گره

6. همچو سیل نوبهاران خانه پرداز من است

7. خار صحرای علایق نیست دامنگیر من

8. گردبادم، ریشه من بال پرواز من است

9. چون صدف نتوان به تیغ از هم جدا کردن لبم

10. خون خود را می خورد آن کس که غماز من است

11. از نظر بازی شود روشن دل تاریک من

12. روزن غمخانه من دیده باز من است

13. از نگاهی می توان صائب مرا تسخیر کرد

14. هر که را مژگان گیرایی است شهباز من است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از پیر گوشه گیری وسیر از جوان خوش است
* از تیر راستی و کجی از کمان خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطیف
* همچو سرو چمن خلد سراپای تو خوش
شعر کامل
حافظ
* نالیدن بلبل ز نو آموزی عشق است
* هرگز نشنیدیم ز پروانه صدایی
شعر کامل
حزین لاهیجی