لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 112

1. گل نزد آبی بر آتش بلبل خودکام را

2. نیست غیر از ناامیدی حاصلی ابرام را

3. چهره خورشید رویان را سپندی لازم است

4. از شب جمعه است نیل چشم زخم ایام را

5. عشق عالمسوز می باید دل افسرده را

6. می پزد خورشید تابان میوه های خام را

7. نیست ممکن از زبان خوش کسی نقصان کند

8. چرب نرمی غوطه در شکر دهد بادام را

9. چون شرر بر جان نمی لرزم ز بیم نیستی

10. دیده ام در نقطه آغاز خود، انجام را

11. با ضعیفان پنجه کردن نیست کار اقویا

12. در قفس دارد نیستان شیر خون آشام را

13. صبح چون روشن شود، از خواب غفلت سر برآر

14. تا کفن بر خود نسازی جامه احرام را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* در چمن چون از خمار باده گردم بی قرار
* تاک از دست نوازش می دهد تسکین مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* آن آفتاب خوبی چون بر زمین بتابد
* آن دم زمین خاکی بهتر ز آسمانست
شعر کامل
مولوی
* رتبت دانش حافظ به فلک برشده بود
* کرد غمخواری شمشاد بلندت پستم
شعر کامل
حافظ