لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1154

1. مردمی در طینت اهل جهان کم مانده است

2. صورت بی معنیی بر جا ز آدم مانده است

3. نام شاهان از اثر در دور می باشد مدام

4. شاهد این گفتگو جامی است کز جم مانده است

5. بی سخن بر دامن پاکش گواهی می دهد

6. نسخه ای کز روی شرم آلود مریم مانده است

7. خرد مشمر جرم را کز خوردن گندم به خلد

8. سینه چاکی به فرزندان آدم مانده است

9. نام باقی در زوال مال فانی بسته است

10. کز سخاوت بر زبان ها نام حاتم مانده است

11. ای که می پرسی ز صحبتها گریزانی چرا

12. در بساطم وقت ضایع کردنی کم مانده است

13. عام گردیده است بی دردی میان مردمان

14. حرفی از درد سخن صائب به عالم مانده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند
* بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست
شعر کامل
سعدی
* نقل هر جور که از خلق کریمت کردند
* قول صاحب غرضان است تو آن‌ها نکنی
شعر کامل
حافظ
* باز در این جوی روان گشت آب
* بر لب جو سبزه دمیدن گرفت
شعر کامل
مولوی