صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1412

1. ریخت دندان و هوای می و پیمانه بجاست

2. مهره برچیده شد و بازی طفلانه بجاست

3. دل سیاه است اگر گشت بناگوش سفید

4. پا اگر نیست بجا، لغزش مستانه بجاست

5. خارخاری به دل از عمر سبکرو مانده است

6. مشت خار و خسی از سیل به ویرانه بجاست

7. آسیا گر چه برآورد ز بنیادش گرد

8. هوس نشو و نما در گره دانه بجاست

9. نسبت شوق به هجران و وصال است یکی

10. رفت ایام گل و شورش دیوانه بجاست

11. یار نوخط شد و آغاز جنون است مرا

12. شمع خاموش شد و گرمی پروانه بجاست

13. چشم من بر در و دیوار حرم افتاده است

14. نگذارند مرا گر به صنمخانه، بجاست

15. گر چه در خواب گران عمر سر آمد صائب

16. همچنان رغبت شیرینی افسانه بجاست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گل و نرگس به هم دیدى به نوروز
* چنان بودند آن هر دو دل افروز
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی
* شد طبیب من بیمار مسیحا نفسی
* تو برو بهر علاج دل بیمار دگر
شعر کامل
وحشی بافقی
* ای صبح شب نشینان جانم به طاقت آمد
* از بس که دیر ماندی چون شام روزه داران
شعر کامل
سعدی