لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1674

1. خوشا سری که ز تدبیر عقل نومیدست

2. که سال و ماه به دیوانه سر به سر عیدست

3. ز شهر دورشدن ها کفایت مجنون

4. همین بس است که فارغ ز دید و وادیدست

5. مدار دست ز اصلاح خود به موی سفید

6. که دل سفید چو گردید صبح امیدست

7. به گوشمال مده رو سیاه را تهدید

8. که بنده را خط راه گریز، تهدیدست

9. همین بس است ز قهر خدا سزای بخیل

10. که فقر دارد و از مزد فقر نومیدست

11. خبر ز تلخی آب بقا کسی دارد

12. که همچو خضر گرفتار عمر جاویدست

13. غرور حسن گرفته است دیده خورشید

14. وگرنه لاغری ماه، عیب خورشیدست

15. مباش بی نفس سرد یک زمان صائب

16. که آه سرد در آن نشأه سایه بیدست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتا چراست خالی گفتم ز بیم رهزن
* گفتا که کیست رهزن گفتم که این ملامت
شعر کامل
مولوی
* انصاف نیست پیش تو گفتن حدیث خویش
* من عهد می‌کنم که نگویم دگر سخن
شعر کامل
سعدی
* ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
* نروم جز به همان ره که توام راه نمایی
شعر کامل
سنایی