صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1735

1. کجا ز دایره عشق، حسن بیرون است؟

2. سیاه خیمه لیلی ز آه مجنون است

3. مسیح سوزن خود گو به هرزه تیز مکن

4. که چشم آبله ما به خار هامون است

5. شکوه سنگدلان زور عشق می خواهد

6. به قصر بردن شیرین نه کار گلگون است

7. به دست موی شکافان کسی اسیر مباد

8. همیشه زلف ز سودای شانه مفتون است

9. به دست بد گهران داد بوسه گاه مرا

10. دلم ز غیرت تبخال او پر از خون است

11. ز خرمی مژه بر هم نمی توانم زد

12. شبی که پنجه اطفال اشک گلگون است

13. سبب مپرس تهیدستی مرا صائب

14. گناه سرو همین بس بود که موزون است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نگفتمت مرو آن جا که مبتلات کنند
* که سخت دست درازند بسته پات کنند
شعر کامل
مولوی
* سبکبار مردم سبک‌تر روند
* حق این است و صاحبدلان بشنوند
شعر کامل
سعدی
* ازان حسن تمام اجزا کسی چون چشم بردارد؟
* که دریک کاسه دارد نقل و می چشم چو بادامش
شعر کامل
صائب تبریزی