صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1735

1. کجا ز دایره عشق، حسن بیرون است؟

2. سیاه خیمه لیلی ز آه مجنون است

3. مسیح سوزن خود گو به هرزه تیز مکن

4. که چشم آبله ما به خار هامون است

5. شکوه سنگدلان زور عشق می خواهد

6. به قصر بردن شیرین نه کار گلگون است

7. به دست موی شکافان کسی اسیر مباد

8. همیشه زلف ز سودای شانه مفتون است

9. به دست بد گهران داد بوسه گاه مرا

10. دلم ز غیرت تبخال او پر از خون است

11. ز خرمی مژه بر هم نمی توانم زد

12. شبی که پنجه اطفال اشک گلگون است

13. سبب مپرس تهیدستی مرا صائب

14. گناه سرو همین بس بود که موزون است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان
* که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است
شعر کامل
حافظ
* سر سودای تو در سینه بماندی پنهان
* چشم تردامن اگر فاش نگردی رازم
شعر کامل
حافظ
* تا طبیعت زعفران را رنگ اعدای تو دید
* مایهٔ شادی جدا کرد از مزاج زعفران
شعر کامل
سنایی