لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1748

1. ز بس به کشتن من تیغ مایل افتاده است

2. هزار مرتبه در پای قاتل افتاده است

3. چو گردباد به گرد سر زمین گردم

4. که به افتادگی من مقابل افتاده است

5. به بال همت گردون نورد من بنگر

6. به این مبین که مرا رخت در گل افتاده است

7. هزار مرحله از کعبه است تا در دل

8. دلت خوش است که بارت به منزل افتاده است

9. غرض ز صحبت دریا کشاکش است چو موج

10. وگرنه گوهر تمکین به ساحل افتاده است

11. زبان شمع مگر مصرعی ز صائب خواند؟

12. که باز شور قیامت به محفل افتاده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همه را هست همین داغ محبت که مراست
* که نه مستم من و در دور تو هشیاری هست
شعر کامل
سعدی
* زبان چرب او کرد درختانی پر از زیتون
* لب شیرین او خواند به افسون سوره والتین
شعر کامل
مولوی
* برآی ای صبح مشتاقان اگر نزدیک روز آمد
* که بگرفت این شب یلدا ملال از ماه و پروینم
شعر کامل
سعدی