صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1748

1. ز بس به کشتن من تیغ مایل افتاده است

2. هزار مرتبه در پای قاتل افتاده است

3. چو گردباد به گرد سر زمین گردم

4. که به افتادگی من مقابل افتاده است

5. به بال همت گردون نورد من بنگر

6. به این مبین که مرا رخت در گل افتاده است

7. هزار مرحله از کعبه است تا در دل

8. دلت خوش است که بارت به منزل افتاده است

9. غرض ز صحبت دریا کشاکش است چو موج

10. وگرنه گوهر تمکین به ساحل افتاده است

11. زبان شمع مگر مصرعی ز صائب خواند؟

12. که باز شور قیامت به محفل افتاده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نمی دانند اهل غفلت انجام شراب آخر
* به آتش می رود این غافلان از راه آب آخر
شعر کامل
صائب تبریزی
* یک دست تو با زلف و دگر دست تو با جام
* یک گوش به چنگی و دگر گوش به نایی
شعر کامل
منوچهری
* حکایت لب شیرین کلام فرهاد است
* شکنج طره لیلی مقام مجنون است
شعر کامل
حافظ