1. ز باده حالت فرزانه می توان دانست

2. حریف را به دو پیمانه می توان دانست

3. فروغ حسن درین انجمن نمی ماند

4. ز بیقراری پروانه می توان دانست

5. خراب حالی من ترجمان عشق بس است

6. که زور سیل ز ویرانه می توان دانست

7. بلند همتی ساقیان میکده را

8. ز طاق ابروی مردانه می توان دانست

9. عیار چهره چون آفتاب ساقی را

10. ز جوش سینه میخانه می توان دانست

11. حضور گوشه نشینان کنج عزلت را

12. ز بستن در کاشانه می توان دانست

13. زبان شکوه بود حاصل برومندی

14. ز خوشه بستن هر دانه می توان دانست

15. اگر تو چشم توانی ز هر دو عالم بست

16. ره برون شد ازین خانه می توان دانست

17. ز برگریز پر و بال شوق می ریزد

18. بهار شورش دیوانه می توان دانست

19. رسیده اند ز پرسش به کعبه راهروان

20. به جستجو ره میخانه می توان دانست

21. تمام شد سخن و حرف زلف او برجاست

22. درازی شب از افسانه می توان دانست

23. قماش حسن گلوسوز شمع را صائب

24. ز جانفشانی پروانه می توان دانست