صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1835

1. ز زخم تیغ زبان هوش من بلندی یافت

2. ز نیش، چاشنی نوش من بلندی یافت

3. نفس به سینه صبح سخن گره شده بود

4. چو مشرق این علم از دوش من بلندی یافت

5. ز عشق آتشی افتاد در وجود مرا

6. که سقف نه فلک از جوش من بلندی یافت

7. درین ریاض من آن قمریم که قامت سرو

8. ز تنگ گیری آغوش من بلندی یافت

9. به شیشه خانه افلاک می زند خود را

10. چنین که خشت خم از جوش من بلندی یافت

11. مرا ز دیده بندگان مکن بیرون

12. که حلقه فلک از گوش من بلندی یافت

13. ز خواب بیخبران گشت چشم من بیدار

14. ز مستی دگران هوش من بلندی یافت

15. هزار عقده دل چون نسیم صبح گشود

16. دمی که از لب خاموش من بلندی یافت

17. نبود هوش مرا تا خبر ز خویشم بود

18. ز فیض بیخبری هوش من بلندی یافت

19. یکی هزار شد از بند، عشق پنهانم

20. ز کاوش آتش خس پوش من بلندی یافت

21. ز هر زمین که غباری بلند شد صائب

22. به قصد آینه هوش من بلندی یافت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
* گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد
شعر کامل
حافظ
* گفتا کجاست آفت گفتم به کوی عشقت
* گفتا که چونی آن جا گفتم در استقامت
شعر کامل
مولوی
* ناصحا، بیهوده می‌گویی که دل بردار ازو
* من به فرمان دلم کی دل به فرمان من‌ست؟
شعر کامل
هلالی جغتایی