صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2196

1. در خاک وطن چند توان ره به عصا رفت؟

2. کو وادی غربت که توان رو به قفا رفت

3. از بس قدح تلخ مکافات کشیدم

4. از خاطر من دغدغه روز جزا رفت

5. خضر ره ارباب طلب، عزم درست است

6. آواره شد آن کس که پی راهنما رفت

7. تا چند توان دست دعا داشت بر افلاک؟

8. این زور در ایام که بر دست دعا رفت؟

9. آن روز که خورشید قدح چهره برافروخت

10. رنگ ادب از چهره گلزار حیا رفت

11. بر حاصل ما چون جگر برق نسوزد؟

12. از روی خزان رنگ ز بی برگی ما رفت

13. چون از لب پیمانه من زهر نریزد؟

14. صائب به من از گردش ایام چها رفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکنج زلف پریشان به دست باد مده
* مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش
شعر کامل
حافظ
* مشکل که رود داغت هرگز ز دل چاکم
* تا لاله مگر روزی سر برزند از خاکم
شعر کامل
هلالی جغتایی
* محتسب از عاجزی دست سبوی باده بست
* بشکند دستی که دست مردم افتاده بست!
شعر کامل
صائب تبریزی