لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2206

1. تا سپهر کبود سیارست

2. سینه آیینه دار زنگارست

3. گوشه امن، سینه هدف است

4. پله عافیت سر دارست

5. سبزه در دست و پای افتاده است

6. خار، بالانشین دیوارست

7. خر عیسی به گل فرو رفته است

8. دور دجال برق رفتارست

9. خاکساری حصار عافیت است

10. کوتهی پشتبان دیوارست

11. اعتبار از میان چو برخیزد

12. بیضه مور، مهره مارست

13. از تف آه آسمان سیرم

14. کهکشان همچو نبض بیمارست

15. دهن صبح پر ز خون شفق

16. چون نگردد، که راست گفتارست

17. دام گردون به خاک پوسیده است

18. یک رم آهوانه در کارست

19. تو ملایم نگشته ای صائب

20. ورنه سیر سپهر هموارست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
* که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
شعر کامل
سعدی
* خاموش که سرمستم بربست کسی دستم
* اندیشه پریشان شد تا باد چنین بادا
شعر کامل
مولوی
* ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
* هر که دید آن سرو سیم اندام را
شعر کامل
حافظ