صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2217

1. به که بر خود نبندد از دربان

2. در دولت به هر که باز شده است

3. کرده تا روی خود به درگه حق

4. صائب از خلق بی نیاز شده است

5. خطش از خال حقه باز شده است

6. خالش از خط زبان دراز شده است

7. چون سپر روی چرخ پرچین است

8. گره از جبهه که باز شده است؟

9. صف مژگانش در زبان بازی است

10. گر چه چشمش به خواب ناز شده است

11. نیست یک دل گشاده، حیرانم

12. که در فیض بر که باز شده است

13. خط مشکین او که ابجد ماست

14. بوالهوس را خط جواز شده است

15. رو به دریا نهاده بی لنگر

16. بی حضور آن که در نماز شده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بهر جایگه یار درویش باش
* همه رادبا مردم خویش باش
شعر کامل
فردوسی
* مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
* رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست
شعر کامل
حافظ
* قرب نیکان را نمی باشد سرایت در بدان
* کز شکر شیرین نگردد چون بود بادام تلخ
شعر کامل
صائب تبریزی