صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2217

1. به که بر خود نبندد از دربان

2. در دولت به هر که باز شده است

3. کرده تا روی خود به درگه حق

4. صائب از خلق بی نیاز شده است

5. خطش از خال حقه باز شده است

6. خالش از خط زبان دراز شده است

7. چون سپر روی چرخ پرچین است

8. گره از جبهه که باز شده است؟

9. صف مژگانش در زبان بازی است

10. گر چه چشمش به خواب ناز شده است

11. نیست یک دل گشاده، حیرانم

12. که در فیض بر که باز شده است

13. خط مشکین او که ابجد ماست

14. بوالهوس را خط جواز شده است

15. رو به دریا نهاده بی لنگر

16. بی حضور آن که در نماز شده است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* لاله را چهره شود چون شنبلید
* کو چو گل در بوستان آید همی
شعر کامل
سیف فرغانی
* با کمال احتیاج از خلق استغنا خوش است
* با دهان خشک مردن بر لب دریا خوش است
شعر کامل
صائب تبریزی
* دستی که ریزشی نکند شاخ بی برست
* نخلی که میوه ای ندهد خشک بهترست
شعر کامل
صائب تبریزی