صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2332

1. شام ازان زلف سیه سنبل به دامن می برد

2. صبح از ان چاک گریبان گل به دامن می برد

3. آن که بر خار سر دیوار حسرت می کشید

4. این زمان از گلشن او گل به دامن می برد

5. یک سراسر رفت و در گلزار قحط دل فکند

6. طفل ما از بوستان بلبل به دامن می برد

7. از سرکوی دلاویزش صبا در بوستان

8. خار و خس می آورد، سنبل به دامن می برد

9. عمرها رفت و صبا از تازگیهای سخن

10. گل زخاک طالب آمل به دامن می برد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت
* وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
شعر کامل
مولوی
* صد نیک به یک بد نتوان کرد فراموش
* گر خار بر اندیشی خرما نتوان خورد
شعر کامل
ابوسعید ابوالخیر
* دنیی آن قدر ندارد که برو رشک برند
* یا وجود و عدمش را غم بیهوده خورند
شعر کامل
سعدی