لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2372

1. گرچه انفاس گرامی سینه صرف آه کرد

2. اینقدر شد دانه خود را جدا از کاه کرد

3. تا نگارین شد زمی دست سبو در زیر سر

4. دست ارباب طمع را از طلب کوتاه کرد

5. بی وداع ما سفر کردن نه از آداب بود

6. می توانستیم آخر همتی همراه کرده

7. برگ را پنهان کند بسیاری بار درخت

8. کثرت نعمت زبان شکر را کوتاه کرد

9. رنگها در روز روشن می نماید خویش را

10. از سیه کاری مرا موی سفید آگاه کرد

11. با خس و خاشاک، صائب موجه دریا نکرد

12. آنچه با ما ساده لوحان آب زیر کاه کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از ترشرویی ما خاک چه پروا دارد؟
* می اگر سرکه شود تاک چه پروا دارد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* آسوده گر از سنگ شد، از ارّه جدا نیست
* نخلی که درین باغ، ثمر هیچ ندارد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* جذبه عاشق اثر در سنگ خارا می کند
* کوهکن معشوق خود از سنگ پیدا می کند
شعر کامل
صائب تبریزی