لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2400

1. خون مردم را چون آب آن لعل میگون می خورد

2. آب را نتوان چنین خوردن که او خون می خورد

3. عشق مجنون را به خلوتگاه وحدت برده است

4. ناقه لیلی عبث گردی به هامون می خورد

5. پای لیلی را نگارین می کند خوناب درد

6. گر به سنگی در بیابان پای مجنون می خورد

7. برگ سبزی نیستم ممنون چرخ و انجمش

8. مرغ در کنج قفس روزی ز بیرون می خورد

9. (سرو دلگیرست از بدگویی مرغان باغ

10. هر چه ناموزون بود بر طبع موزون می خورد)

11. تا زماه نو فلک آرد لب نانی به دست

12. از شفق هر شام صائب غوطه در خون می خورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* این مرا بس که ز وصل صنمی لاله عذار
* شب‌ و روز و مه‌ و سالم همه فروردینست
شعر کامل
قاآنی
* حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان
* باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما
شعر کامل
حافظ
* چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد
* تو قیمتش به سر زلف عنبری بشکن
شعر کامل
حافظ