لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2400

1. خون مردم را چون آب آن لعل میگون می خورد

2. آب را نتوان چنین خوردن که او خون می خورد

3. عشق مجنون را به خلوتگاه وحدت برده است

4. ناقه لیلی عبث گردی به هامون می خورد

5. پای لیلی را نگارین می کند خوناب درد

6. گر به سنگی در بیابان پای مجنون می خورد

7. برگ سبزی نیستم ممنون چرخ و انجمش

8. مرغ در کنج قفس روزی ز بیرون می خورد

9. (سرو دلگیرست از بدگویی مرغان باغ

10. هر چه ناموزون بود بر طبع موزون می خورد)

11. تا زماه نو فلک آرد لب نانی به دست

12. از شفق هر شام صائب غوطه در خون می خورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
* ترک رضای خویش کند در رضای یار
شعر کامل
سعدی
* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز دلبرم که رساند نوازش قلمی
* کجاست پیک صبا گر همی‌کند کرمی
شعر کامل
حافظ