صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2421

1. از خط شبرنگ حسن یار عالمسوز شد

2. در ته خاکستر این اخگر جهان افروز شد

3. از کمان حلقه نتوان گرچه تیر انداختن

4. ناوک مژگان او در دور خط دلدوز شد

5. بود همچشمی میان چشم او با آسمان

6. عاقبت آن نرگس نیلوفری فیروز شد

7. می دهد خاکستر پروانه سامان بال و پر

8. تا کدامین شمع امشب باز بزم افروز شد

9. سیر گل بر گوشه دستار مردم می کند

10. در گلستان جهان مرغی که دست آموز شد

11. ظلمت دی روشنی از روز عالم برده بود

12. از شکوفه عالم ظلمانی از نو، روز شد

13. پیش ازین افکار صائب اینقدر گرمی نداشت

14. از خیال آن عذار آتشین دلسوز شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از سیاهی نامه اعمال خود را پاک کرد
* هر که زین ماتم سرا با موی چون کافور رفت
شعر کامل
صائب تبریزی
* زلف تو برد دین و دل و عقل و هوش من
* شب پاک خانه را نتوان رفتن این چنین
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز راه نسبت هر روح با روح
* دری از آشنایی هست مفتوح
شعر کامل
وحشی بافقی