صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2489

1. از مروت نیست منع صوفی از ذکر بلند

2. مهر خاموشی در آتش چون زند بر لب سپند؟

3. روح قدسی در تن خاکی چسان خامش شود؟

4. طشت بام افتاده را آواز می باشد بلند

5. اختیاری نیست وجد و نعره ارباب حال

6. در گسستن ناله بیتابانه می خیزد زبند

7. حلقه ذکرست، اگر در گاه حق را حلقه ای است

8. پامنه زین حلقه بیرون تا شوی اقبالمند

9. می کند مغشوش جوهر صفحه آیینه را

10. صوفیان صافدل از علم رسمی فارغند

11. بی حدی ممکن نگردد قطع راه دور عشق

12. سالکان واصل نمی گردند بی ذکر بلند

13. از فلاخن سنگ بی گردش نمی گردد خلاص

14. جان زندانی به وجد آزاد می گردد زبند

15. جان علوی در تن سفلی چسان گیرد قرار؟

16. صید وحشی چون شود آسوده در دام و کمند؟

17. از نمد بر سنگ صائب می خورد دندان مار

18. هر که شد پشمینه پوش آزاد گردد از گزند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو خورشید برزد سر از کوهسار
* بگسترد یاقوت بر جویبار
شعر کامل
فردوسی
* شمشاد و سرو را ز تموز و خزان چه باک
* کز گرم و سرد لاله و گل را رسد زیان
شعر کامل
خاقانی
* آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ
* اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ
شعر کامل
وحشی بافقی