صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2603

1. کی به کوشش عاقلان را نشأه سودا دهند؟

2. عشق تشریفی بود کز عالم بالا دهند

3. عارفان چون دل به آن یکتای بی همتا دهند

4. هر دو عالم را طلاق اول به پشت پا دهند

5. دست در دامان همت زن که گوهر می شود

6. قطره آبی اگر از عالم بالا دهند

7. هر که چون پیکان زبان او بود با دل یکی

8. راست کیشان چون خدنگش بر سر خود جا دهند

9. آتش دوزخ زننگ ما نهان در سنگ شد

10. نامه ما را مگر فردا به دست ما دهند

11. پایه عزت بلندی گیرد از افتادگی

12. از قلم چون حرفی افتد در کنارش جا دهند

13. مستی غفلت عنان صائب زدست ما ربود

14. چون عنان اختیار ما به دست ما دهند؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پیش ناهن چه حاصل ذکر پردازی کمال
* دانه گوهر چه ریزی مرغ ارزن خواره را
شعر کامل
کمال خجندی
* ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست
* بیا بیا که غلام توام بیا ای دوست
شعر کامل
سعدی
* چنین پرشور از ان کان ملاحت گر جهان گردد
* رگ تلخی درین بستان به بادامی نمی ماند
شعر کامل
صائب تبریزی