صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2612

1. رزق هر کس چون صدف از عالم بالا بود

2. فارغ از چین جبین موجه دریا بود

3. از دو عالم در گذشتم تا شدم فرد از جهان

4. زور بر راه آورد چون راهرو تنها بود

5. محو گردد نقش هستی دل چو گردد صیقلی

6. جوهر فولاد در آیینه ناپیدا بود

7. سرمه بیداری دزدست خواب پاسبان

8. می رود ایمان به غارت دل چو نابینا بود

9. گر فتد بینا و نابینا به چاهی از قضا

10. زان میان خجلت نصیب دیده بینا بود

11. نیست صدر و آستان در مجلس روشندلان

12. جای کف مانند عنبر بر سر دریا بود

13. از تبسم چون دهد پیوند دلها را به هم؟

14. آن که از چین جبین شیرازه دلها بود

15. گفتگوی طوطیان صائب سراسر قالبی است

16. هر که بی تعلیم می گوید سخن گویا بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سیاووش لشکر به جیحون کشید
* به مژگان همی از جگر خون کشید
شعر کامل
فردوسی
* آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد
* مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد
شعر کامل
مولوی
* تو بت چرا به معلم روی که بتگر چین
* به چین زلف تو آید به بتگری آموخت
شعر کامل
سعدی