صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2648

1. در چمن چون حرف آن بالای موزون می رود

2. سرو چون دزدان ز راه آب بیرون می رود

3. دیده اهل بصیرت کاروانگاه بلاست

4. هر که زخمی می خورد، از چشم ما خون می رود

5. عشق بالا دست از معشوق دامن می کشد

6. ناقه لیلی عبث دنبال مجنون می رود

7. دانه ای در صیدگاه عشق بی رخصت مچین

8. کز بهشت آدم به یک تقصیر بیرون می رود

9. آهوانش در سواد چشم خود جا می دهند

10. هر که صائب از سواد شهر بیرون می رود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در دبستان ریاضت، فرد باطل نیستیم
* صفحه پهلوی ما را بوریا مسطر زده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* به میوه کام جهان چون نمی کنی شیرین
* چو سرو و بید به هر حال سایه گستر باش
شعر کامل
صائب تبریزی
* آفتاب از بیم آن کین جرم را نسبت بدوست
* همچو کلکت زرد شد بر گنبد نیلوفری
شعر کامل
انوری