صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 282

1. بی کسی را کعبه مقصود می دانیم ما

2. خضر را شمشیر زهرآلود می دانیم ما

3. هستی مطلق بود از خودنمایی بی نیاز

4. هر چه آید در نظر نابود می دانیم ما

5. نیست ما را وحشتی از برگریزان حواس

6. این زیان ها را سراسر سود می دانیم ما

7. بار منت برنمی تابد دل آزادگان

8. ترک احسان را ز مردم جو می دانیم ما

9. آفتاب و ماه را با آن ضیا و روشنی

10. دیده های شیر خشم آلود می دانیم ما

11. حق به دست ماست گر چشم از جهان پوشیده ایم

12. آسمان را خانه پردود می دانیم ما

13. شورش محمود، عالم را اگر بر هم زند

14. از ایاز عاقبت محمود می دانیم ما

15. با دل بی آرزوی خویش می بازیم عشق

16. رتبه این آتش بی دود می دانیم ما

17. برنمی دارد رعونت خاطر آزادگان

18. سرو را شمشیر زهرآلود می دانیم ما

19. حلقه در از درون خانه باشد بی خبر

20. دیده های باز را مسدود می دانیم ما

21. دعوی هستی درین میدان دلیل نیستی است

22. هر که فانی می شود موجود می دانیم ما

23. در شبستان رضا تیغ زبان شکوه نیست

24. شمع ناحق کشته را خشنود می دانیم ما

25. در دل هر کس که صائب آه دردآلود نیست

26. بی تکلف، مجمر بی عود می دانیم ما


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تا درون آمد غمش، از سینه بیرون شد نفس
* نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* چندین هزار شیشه دل را به سنگ زد
* افسانه ای است این که دل یار نازک است
شعر کامل
صائب تبریزی
* در قیامت می شود شیرین، زبان در کام ما
* تلخی بادام ما را شور محشر می برد
شعر کامل
صائب تبریزی