صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2909

1. اگرچه نطق در هر نکته صد تنگ شکر دارد

2. ولی شهد خموشی در نظر شان دگر دارد

3. زطوق بندگی راه نفس شد تنگ بر قمری

4. همان سرو از رعونت دست تمکین بر کمر دارد

5. مصور را کند بی دست و پا حسنی که شوخ افتد

6. نشد نقشی درست از روی او آیینه بردارد

7. زبی برگی نکردم روی خود را تلخ، تا دیدم

8. که بیش از فلس زیر پوست ماهی نیشتر دارد

9. میسر نیست دنیا دار را تحصیل آگاهی

10. نی از سیر مقامات است غافل تا شکر دارد

11. فزود از خط مشکین آب و رنگ لعل سیرابش

12. که زیر سبزه این آب روان حسن دگر دارد

13. نشست از خاطرم گرد غمی بخت سیه صائب

14. چه حرف است این که ابر تیره باران بیشتر دارد؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همه عمر با حریفان بنشستمی و خوبان
* تو بخاستی و نقشت بنشست در ضمیرم
شعر کامل
سعدی
* طمع به خاک فرو می برد حریصان را
* ز حرص بر سر قارون رسید آنچه رسید
شعر کامل
رهی معیری
* گر بهم می‌زدم امشب مژهٔ پر نم را
* آب می‌برد به یک چشم زدن عالم را
شعر کامل
محتشم کاشانی