صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3142

1. خرد از سر زجوش شعله سودا برون آمد

2. جنون عشق موجی زد کف از دریا برون آمد

3. به این وارونی طالع درین میخانه چون باشم؟

4. مکرر خون به مینا کردم وصهبا برون آمد

5. پریشانگرد را آغاز و انجامی نمی باشد

6. کدامین گردباد از دامن صحرا برون آمد؟

7. چنان بر سنگ بیرحمانه زد پیمانه را زاهد

8. که بیتابانه آه از سینه خارا برون آمد

9. غلط بوده است شمع صبح را پرتو نمی باشد

10. شرابی چون شفق از مشرق مینا برون آمد

11. نیام دشنه الماس شد پهلوی من صائب

12. اگر خاری به سعی سوزنم از پا برون آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مرغ خوشخوان را بشارت باد کاندر راه عشق
* دوست را با ناله شب‌های بیداران خوش است
شعر کامل
حافظ
* نخل قد تو به باغی که خرامان گردد
* سرو در زیر پر فاخته پنهان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* در پرده حجاز بگو خوش ترانه‌ای
* من هدهدم صفیر سلیمانم آرزوست
شعر کامل
مولوی