صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3259

1. هرکه باریک شد از فکر، سخنور گردد

2. رشته شیرازه جمعیت گوهر گردد

3. بیش ازین تاب ندارم، به جنون خواهم زد

4. شانه تا چند در آن زلف، سراسر گردد؟

5. دیدنش می برد از هوش نظر بازان را

6. دیده هرکه ز روی تو منور گردد

7. حسن در هر نظری جلوه دیگر دارد

8. سخن تازه محال است مکرر گردد

9. صحبت زنده دلان جو که گرانقدر شود

10. آب بی قیمت اگر در دل گوهر گردد

11. چون خس و خار درین بحر سبک کن خود را

12. تا ترا موج خطر دامن مادر گردد

13. شوق پروانه ز مهتاب شود بیش به شمع

14. تشنه تر تشنه دیدار ز کوثر گردد

15. از قناعت نشود هرکه توانگر صائب

16. نیست ممکن به زر و سیم توانگر گردد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به من هر چون خضر دادند عمر جاودان، اما
* گره شد رشته عمرم ز بس برخویش پیچیدم
شعر کامل
صائب تبریزی
* برخاست نیشکر که ز قد تو دم زند
* از هم جدا جدا شد و ببریده بندبند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* من ره نمی‌برم مگر آن جا که کوی دوست
* من سر نمی‌نهم مگر آن جا که پای یار
شعر کامل
سعدی