صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3353

1. رخنه هایی که مرا در جگر آن مژگان کرد

2. زرهی نیست که بتوان به قبا پنهان کرد

3. این طراوت که گل روی ترا داده خدا

4. می تواند نفس سوخته را ریحان کرد

5. گوی خورشید به خون دست ز آسایش شست

6. حسن روزی که سر زلف ترا چوگان کرد

7. سرمه خامشی طوطی گویا گردید

8. بس که نظاره او آینه را حیران کرد

9. تخم امید من از سعی فلک سبز نشد

10. دانه سوخته خون در جگر دهقان کرد

11. هیچ جا زیر فلک قابل آرام نبود

12. این صدف گوهر محبوس مرا غلطان کرد

13. غوطه در خون شفق زد ز ندامت صائب

14. هر که چون صبح لبی زیر فلک خندان کرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خوارم مکن که ریختن آب روی را
* با خون صد شهید مقابل نهاده اند
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند
* ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند
شعر کامل
حافظ
* نوبهاران که دمد شاخ گُلی از گِل من
* غنچه هایش بود آغشته به خونِ دل من
شعر کامل
جامی