صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 337

1. نه بوی گل، نه رنگ لاله از جا می برد ما را

2. به گلشن لذت ترک تماشا می برد ما را

3. دو عالم از تمنا شد بیابان مرگ ناکامی

4. همان خامی به دنبال تمنا می برد ما را

5. مکن تکلیف همراهی به ما ای سیل پا در گل

6. که دست از جان خود شستن به دریا می برد ما را

7. اگر چه در دو عالم نیست میدان جنون ما

8. همان بی طاقتی صحرا به صحرا می برد ما را

9. کمند جذبه خورشید اگر رحمت نفرماید

10. که چون شبنم ازین پستی به بالا می برد ما را؟

11. چنان آماده عشقیم از فیض سبکروحی

12. که حسن صورت دیوار از جا می برد ما را

13. به طوفان گوهر از گرد یتیمی برنمی آید

14. چه گرد از چهره دل موج صهبا می برد ما را؟

15. که باور می کند با این توانایی ز ما صائب؟

16. که چشم ناتوان او به یغما می برد ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شعرها پیشت چنان باشد که از شهر حجاز
* با یکی خرما کسی هجرت کند سوی هجر
شعر کامل
سنایی
* چندین هزار شیشه دل را به سنگ زد
* افسانه ای است این که دل یار نازک است
شعر کامل
صائب تبریزی
* در گوشه سلامت مستور چون توان بود
* تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی
شعر کامل
حافظ