صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 337

1. نه بوی گل، نه رنگ لاله از جا می برد ما را

2. به گلشن لذت ترک تماشا می برد ما را

3. دو عالم از تمنا شد بیابان مرگ ناکامی

4. همان خامی به دنبال تمنا می برد ما را

5. مکن تکلیف همراهی به ما ای سیل پا در گل

6. که دست از جان خود شستن به دریا می برد ما را

7. اگر چه در دو عالم نیست میدان جنون ما

8. همان بی طاقتی صحرا به صحرا می برد ما را

9. کمند جذبه خورشید اگر رحمت نفرماید

10. که چون شبنم ازین پستی به بالا می برد ما را؟

11. چنان آماده عشقیم از فیض سبکروحی

12. که حسن صورت دیوار از جا می برد ما را

13. به طوفان گوهر از گرد یتیمی برنمی آید

14. چه گرد از چهره دل موج صهبا می برد ما را؟

15. که باور می کند با این توانایی ز ما صائب؟

16. که چشم ناتوان او به یغما می برد ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شربت قند و گلاب از لب یارم فرمود
* نرگس او که طبیب دل بیمار من است
شعر کامل
حافظ
* نرگس که فلک چشم و چراغ چمنش کرد
* چشم تو سرافکنده به هر انجمنش کرد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد
* هر که را در طلبت همت او قاصر نیست
شعر کامل
حافظ