لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3389

1. باد اگر پرده ز رخساره یار اندازد

2. لرزه بر دست نگارین بهار اندازد

3. آب آیینه ز شرم خط او چون خس و خار

4. هر نفس جوهر خود را به کنار اندازد

5. شرم رخسار تو صد پرده خونین از گل

6. هر سر سال به رخسار بهار اندازد

7. زلف رخساره خورشید شود شبگیرم

8. شوق اگر سایه بر این مشت غبار اندازد

9. پیشگاه حرم و دیر گریبان چاک است

10. تا کجا غمزه او طرح شکار اندازد

11. گر مرا حوصله فقر نباشد چه عجب

12. که تهیدستی، آتش به چنار اندازد

13. کلک صائب چو گشاید گره از زلف سخن

14. تاب در نافه آهوی تتار اندازد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اگر کوه گناه ما به محشر سایه اندازد
* نبیند هیچ مجرم روی خورشید قیامت را
شعر کامل
صائب تبریزی
* چندین هزار شیشه دل را به سنگ زد
* افسانه ای است این که دل یار نازک است
شعر کامل
صائب تبریزی
* فریاد که از شش جهتم راه ببستند
* آن خال و خط و زلف و رخ و عارض و قامت
شعر کامل
حافظ